Kwaśne buczyny na Mierzei Wiślanej występują w postaci drzewostanów bukowych lub bukowo-sosnowych antropogenicznego pochodzenia, najczęściej jako zbiorowisko zastępcze na siedlisku kwaśnych dąbrów. Można je oglądać na odcinku pomiędzy Sztutowem a Nowym Światem oraz w rezerwacie „Buki Mierzei Wiślanej”, gdzie najprawdopodobniej są najstarszymi drzewostanami Mierzei pochodzenia naturalnego (wiek ok. 156 lat). Najczęściej widzimy w nich słabo rozwinięty podszyt i ubogie runo, zbudowane z acydofitów (rośliny kwasolubne, np. konwalijka dwulistna, kosmatka owłosiona, śmiałek pogięty).
Kwaśne buczyny są również szczególnie interesujące ze względów geograficznych – na Mierzei Wiślanej występują w swoistej "kresowej" odmianie regionalnej (blisko wschodniej granicy zasięgu buka).
Siedlisko 9110 na terenie PKMW nie jest zagrożone.
Ostatnia aktualizacja: 2023-12-06 SN
