Lasy na Mierzei zajmują ogromną część jej powierzchni. Współcześnie dominującym gatunkiem, nadającym Mierzei borowy charakter, jest sosna zwyczajna (Pinus sylvestris), nasadzana tu od końca XIX wieku w celu stabilizacji wydm. Niegdyś rosnące tu lasy liściaste, zostały przetrzebione przez człowieka, co spowodowało uruchomienie piaszczystego podłoża. Stare drzewa zachowały się do dziś w niewielu miejscach, jak na przykład w okolicach Przebrna – m.in. w rezerwacie przyrody „Buki Mierzei Wiślanej”. Powstał on w 1962 roku, na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15.05.1962 r. w celu zachowania jedynego, naturalnego stanowiska buka na tym terenie. Zarządcą jest Nadleśnictwo Elbląg – Leśnictwo Przebrno.
Wiek drzewostanu bukowego wynosi około 156 lat (wg danych z projektu planu ochrony). Domieszkę stanowią świerk pospolity, dąb szypułkowy, sosna zwyczajna i brzoza brodawkowata. Pojedynczo spotyka się też stare osobniki modrzewia europejskiego i daglezji zielonej.
Na niewielkiej powierzchni 7 hektarów rozwinęła się różnorodna roślinność, związana z urozmaiconą morfologią terenu. Bardzo licznie występuje jedna z naszych polskich lian – chroniony bluszcz pospolity. W niewielkich obniżeniach rozwinęły się płaty olsu. Niedawno stwierdzono w rezerwacie występowanie interesującego gatunku grzyba pod ochroną ścisłą – podgrzybka pasożytniczego (Xerocomus parasiticus). W rezerwacie odnotowano występowanie co najmniej: 82 gat. porostów, 7 gat. grzybów naporostowych, 2 gat. grzybów nażywicznych (Kowalewska i Kukwa 2013).
Malowniczy charakter tego miejsca zachęca do spacerów oraz zadumy nad burzliwą historią lasów na Mierzei.
