Rezerwat został powołany m.in. w celu ochrony miejsc lęgowych i żerowisk ptaków siewkowych. Wiele z nich zakłada gniazda bezpośrednio na piasku, a maskujące barwy jaj, później piskląt sprawiają, że trudno dostrzec ich obecność. Stąd w rejonie rezerwatu obowiązuje zakaz wstępu na plaże. Szczególnie w trakcie trwania sezonu lęgowego – wiosną i latem, obecność ludzi na tym terenie stwarza bowiem poważne zagrożenie dla gniazdujących ptaków i zniechęca je do podejmowania lęgów. Ciągle płoszone przez spacerujących, poszukujących bursztynu i muszli turystów, odlatują w bardziej spokojne miejsca. Po sezonie rezerwat stanowi miejsce odpoczynku i zimowisk wielu innych przedstawicieli awifauny. W celu ochrony tych najcenniejszych miejsc powołano ścieżkę dydaktyczną, która prezentuje walory obiektu. Po jej przejściu i dotarciu do plaży można podziwiać w pełnej krasie krajobraz rezerwatu - z jednej strony wydmy, z drugiej piaszczyste łachy wynurzające się z wód Zatoki Gdańskiej. Przy pomocy lornetki można zaobserwować wypoczywające na nich ptaki, a przy odrobinie szczęścia foki. Bardzo często da się spotkać również biegusy, które sondują piasek w poszukiwaniu pożywienia na linii wody i lądu.
W ostatnich dniach pracownicy Parku prowadzili w tym rejonie zajęcia z licznymi grupami (250 osób) w zakresie sukcesji roślinnej i historii oraz roli szaty roślinnej na Mierzei Wiślanej, historii Wisły Przekop i genezy rezerwatu, a także rozpoznawania mięczaków morskich i słodkowodnych, których muszle można znaleźć na plażach w naszym regionie. Zapraszamy zatem na ścieżkę dydaktyczną do rezerwatu „Mewia Łacha”, przy końcu której, można w całej krasie podziwiać zmienny krajobraz stożka ujściowego Wisły.