Utworzenie tego rezerwatu planuje się w lesie między Stegną a Jantarem, na wysokości miejscowości Junoszyno w celu ochrony najlepiej zachowanego na Mierzei Wiślanej ciągu torfowisk przejściowych, niewielkich zbiorników dystroficznych oraz jednolitych i mieszanych starodrzewów sosny i buka. Jest to jedyne na Mierzei stanowisko rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia) i lilii bulwkowatej (Lilium bulbiferum), występuje tu m.in. np. bluszcz pospolity (Hedera helix), pływacz zwyczajny (Utricularia vulgaris), dawniej także storczyk – stoplamek szerokolistny (Dactylorhiza majalis) oraz pływacz zaniedbany (Utricularia australis). Flora rezerwatu liczy co najmniej 215 gatunków roślin naczyniowych (w tym 8 gat. chronionych), są to przede wszystkim składniki lasów i torfowisk, w mniejszym stopniu rośliny łąkowe. Brioflora to co najmniej 53 gatunki, w tym 19 gat. chronionych (m.in. 7 gat. torfowców).
Na terenie rezerwatu występuje również interesująca fauna, np. zaskroniec (Natrix natrix), jaszczurka zwinka (Lacerta agilis), padalec (Anguis fragilis) oraz szereg gatunków ptaków, głównie śpiewających, dzięcioły duży (Dendrocopos major) i czarny (Dryocopus martius), grzywacz (Columba palumbus), a zima licznie pojawiają się czeczotki (Carduelis flammea). Bogaty, lecz nadal jeszcze niezbadany jest świat owadów i bezkręgowców bytujących w tutejszych, drobnych zbiornikach dystroficznych. Niestety, część tych zbiorników w ostatnich latach zanikła z powodu systematycznego obniżania się poziomu wód na Mierzei.